Pracownia prowadzi własny program wykorzystania technik obrazowania w badaniach środowiska przyrodniczego, w tym obszarów podlegających szczególnej ochronie prawnej. Główne miejsce zajmują zdjęcia lotnicze i satelitarne zarówno w świetle widzialnym, w podczerwieni, jak i w zakresie termalnym ukazujące rozkład ciepła z dokładnością do 0,1 stopnia C. Istotną rolę odgrywają wykonywane jednocześnie analizy i zdjęcia naziemne oraz mikroskopowe (mikroskop świetlny, skanningowy mikroskop elektronowy).

Autor wykonał pierwsze barwne naloty fotogrametryczne dla obszaru całych parków narodowych: Słowińskiego i Wigierskiego. Posiada też jako jedyny w Polsce najstarszą dokumentację lotniczą wybranych fragmentów niemal wszystkich polskich parków narodowych i niemal wszystkich parków krajobrazowych, w tym parków podwodnych. I co ważne - w różnych skalach pozwalających analizować niedostępne na innych zdjęciach szczegóły środowiska. Materiały te są nie tylko nowoczesnym źródłem informacji o środowisku niedostępnych z obserwacji naziemnych, ale jednocześnie służą do tworzenia map cyfrowych lub podkładów obrazowych do tworzenia struktur GIS, do teledetekcyjnej analizy środowiska, do uczenia się interpretacji, do oceny dynamiki zmian wszystkich składowych krajobrazów naturalnych, zmienności szaty roślinnej, układu zbiorowisk, wpływu antropopresji na środowisko, trofii wód powierzchniowych itd. Niejednokrotnie są też dokumentem o walorach estetycznych.