SAMODZIELNA PRACOWNIA INFORMACJI OBRAZOWEJ Marek Ostrowski tel. kom. (+48) 602 760031 |
SAMPER sci-art samper@samper.pl www.samper.pl |
|
Warsaw Creator Projekt "Dialogi W-wy" powstał w ramach pracy dyplomowej studentki wydziału malarstwa warszawskiej ASP - Urszuli Białowąs we współpracy z dr. Markiem Ostrowskim, pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warszawskiego, twórcą Samodzielnej Pracowni Informacji Obrazowej SCI-ART, realizatorem takich przedsięwzięć, jak: Panorama Warszawy Przełomu Wieków, cykl 20. sesji naukowych poświęconych zobrazowaniom Warszawy pt. Tematyczne Panoramy Warszawy. Idea projektuWspólna praca dotyczy wizualnych aspektów miasta Warszawy, jest Dialogiem pomiędzy wykonawcami, którzy reprezentują odmienne punkty widzenia, stanowiska nauki i sztuki. Jednocześnie jest zaproszeniem odbiorcy do dyskusji o strukturze miasta. Dialog toczy się zatem na trzech płaszczyznach: Nauka & SztukaWspółpraca młodej artystki i specjalisty w dziedzinie informacji obrazowej i przekazu, jednocześnie uznanego fotografika to dyskusja teoretyczna o strukturze, formie i kolorze miasta, mająca zaowocować zestawieniem subiektywnych, indywidualnych prac wizualnych. Dialog-teoria rodzi jednocześnie dialog-praktykę. Za studentką stoją pięcioletnie studia malarskie; dr Marek Ostrowski wiedzę o strukturach tkanek biologicznych, strategiach zjawisk molekularnych, genetycznych i behawioralnych z powodzeniem od kilku lat wykorzystuje, szukając nawiązań w tkance miejskiej. Obrazy wykonane w technikach dla każdego z nich "przypisanych" (malarstwo i fotografia), przedstawione z różnych punktów zainteresowania, i akcentowania elementów cały czas jednak współgrają ze sobą, dyskusja dotyczy bowiem obszaru wspólnie przez nich użytkowanego i doświadczanego miasta - Warszawy. Studentka Urszula & dr Marek OstrowskiUrszula Białowąs: Zamiarem moim jest stworzenie obrazów miasta umieszczonych w przestrzeni miejskiej. Obrazy są bardzo subiektywną analizą i interpretacją realnych fragmentów Warszawy widzianych z lotu ptaka. Wybrane przeze mnie ujęcia: Centrum, Stare Miasto, Nowe Miasto, Gocław, Pl. Trzech Krzyży, Kabaty, Janki i Huta Luccini, charakteryzują się specyficznym kolorem i strukturą, które ja staram się jeszcze bardziej spotęgować. Te wyszczególnione "fragmenty" zestawiam w mapę interesujących mnie zależności kolorystycznych, a następnie poddaję je zabiegom komend znanych z programów graficznych, np. wytnij, selekcjonuj, nałóż maskę, zmień. W efekcie powstają plansze - abstrakcje, w których najważniejszym czynnikiem jest dla mnie kolor. To nim wypełniam formy, nawiązujące do architektury, struktury urbanistycznej. Także, by częściowo uwolnić odbiorcę od kodów realnych (znaków budynków, ulic itd.) zastępuje je przedmiotami, z którymi stykam się na co dzień w mojej pracowni. To one nabierają charakterystycznych kolorów i stwarzają miasto. Proces kreacji obrazów jest próbą odzwierciedlenia współczesnej percepcji walorów estetycznych przestrzeni miejskiej. Codziennie przechodząc ulicami Warszawy zapamiętuję bąd nieświadomie koduję pewne wyodrębnione z całości elementy kolorystyczne. Godziny spędzone przy komputerze nakładają mi pewien schemat odbioru rzeczywistości, łatwo więc "w biegu" tworzyć nowe i transformować realne wizerunki Warszawy. W ten sposób chaos nie deprecjonuje miasta, a wręcz może stanowić o jego twórczym wpływie. Dr Marek Ostrowski: Wspólny projekt jest jednym z ciekawszych eksperymentów twórczych związanych z obrazowaniem i jednocześnie modelowaniem przestrzeni. Techniki fotograficzne są medium równocześnie obiektywnym i subiektywnym. Obiektywności chemicznego zapisu obrazu optycznego towarzyszy zawsze zapis i przekaz treści obrazu, jako elementu czysto subiektywnego. Rozdzielenie tych dwóch rzeczy jedną techniką jest niemożliwe (nie można zrobić samego obrazu fotograficznego miasta bez treści). Przygotowywany projekt umożliwia natomiast oddzielenie wartości subiektywnych od rzeczywistości fizycznej dzięki dialogowi prac malarskich i realistycznych (choć też niezwykłych, albowiem reprezentujących inny punkt widzenia od spotykanego na co dzień z powierzchni Ziemi). Powstały dialog może być więc jednocześnie formą analizy jednego z istotnych problemów sztuki. Z drugiej strony wielorakie oddziaływanie na odbiorcę różnymi formami obrazu pozwala na konfrontację punktów widzenia z rzeczywistością. Zwraca wiec uwagę na codzienność, na wygląd miasta, na możliwości kreowania wyglądu miasta. Ma więc jednocześnie aspekt bardzo praktyczny. Twórcy & OdbiorcyTworzą wielkoformatowe prace o mieście, które mają zaistnieć w strukturze miejskiej. Każda z prac ma swoje określone miejsce w procesie kreacji, pomimo to wystawienie obrazów na szlaku komunikacyjnym (galeria Metra na stacji Wilanowska) nie ułatwi odbiorcy szybkiego poznania myśli przewodniej. Zdjęcia wymagają bowiem wzajemnej konfrontacji i chwili refleksji. Takie jest jednak założenie formy prezentacji. Rzeczywistość miejska to strukturalno-kolorystyczny chaos, w której obrazy te mają być punktem zaciekawienia i wzbudzić zainteresowanie odbiorcy, a przez to włączyć go w dialog twórców. W powstałej równolegle z prezentacją plenerową wirtualnej przestrzeni w internecie każdy zainteresowany będzie miał możliwość odczytania porządku prac, koncepcji twórców, przeanalizowania abstrakcyjności, a jednocześnie z danych elementów stworzenia własnych obrazów miasta. Oprócz obrazów w internecie zostaną dostarczone również dodatkowe elementy (fragmenty obrazów lotniczych), które każdy zainteresowany będzie mógł po swojemu wbudować kreatywnie w tworzone miasto barw. Przestrzeń wirtualna stworzy opozycję do realnego chaosu barw, struktur i form miejskich. KontekstProjekt fotograficzno-malarski nawiązuje do wcześniejszej realizacji dr. Marka Ostrowskiego pt. "Panorama Warszawy" i zostanie wpisany w przestrzenną bazę informacji o Warszawie (patrz www.varsovia.pl). Realizacja wpisuje się również w konceptualną działalność artystyczną w mieście - Warszawie. Wielkoformatowe obrazy wystawione tym razem nie w galerii, ale na codziennym szlaku komunikacyjnym mieszkańców, domagające się interaktywności odbiorcy, będą kolejnym znakiem zapytania o charakter sztuki w naszym społeczeństwie. | ||
© 2024 SAMPER / SCI-ART |