Fig. Schemat oogenezy.                                                                                             
      Po zasiedleniu jajnika komórki płciowe żeńskie stają się oogoniami. Charakteryzuje je wysoka aktywność mitotyczna. Oogonia są ze sobą połączone mostkami cytoplazmatycznymi, które synchronizują podziały mitotyczne i uczestniczą w wymianie metabolitów i organelli komórkowych pomiędzy  daną grupą oogoniów.
     Rozpoczęcie I podziału mejotycznego ma miejsce u myszy między 13.5 a 15.5 dniem rozwoju płodowego. U myszy wszystkie oogonia wchodzą w mejozę. Dochodzi do zaniku mostków cytoplazmatycznych a oocyty zaczynają wchodzić w kontakt z otaczającymi je komórkami pęcherzykowymi. Oocyty przechodzą przez kolejne stadia profazy I podziału mejotycznego i zatrzymują się w stadium diplotenu. W oocytach zablokowanych w diplotenie nastąpiła już rekombinacja materiału genetycznego. Diplotenowe oocyty przechodzą przez fazę wzrostu, którą charakteryzuje wysoka aktywność metaboliczna. W tym czasie znacznie zwiększają swoją objętość na skutek intensywnych syntez i pobierania z otaczających komórek pęcherzykowych metabolitów (białka, lipidy,RNA).                                                                               
    Wznowienie mejozy znajduje się pod kontrolą hormonów płciowych i możliwe jest po osiągnięciu dojrzałości płciowej samic. W wyniku I podziału mejotycznego powstaje oocyt II rzędu oraz I ciałko kierunkowe. Pierwsze ciałko kierunkowe jest niewielką komórką, może się podzielić, ale wkrótce degeneruje. Asymetria I podziału mejotycznego minimalizuje utratę substancji zgromadzonych podczas fazy wzrostu i niezbędnych do podtrzymania pierwszych etapów rozwoju zarodka. Po ukończeniu I podziału mejotycznego oocyt nie odtwarza jądra interfazowego lecz od razu przechodzi do metafazy II podziału mejotycznego. W metafazie II podziału mejotycznego cykl komórkowy ponownie zostaje zablokowany.
    Wniknięcie plemnika stanowi bodziec uwalniający oocyt z bloku metafazowego i warunkuje dokończenie II podziału mejotycznego i wyrzucenia II ciałka kierunkowego.
    W wyniku podziału z wjściowej komórki diploidalnej powstaje jedna ootyda i trzy ciałka kierunkowe. Wszystkie komórki są haploidalne.